مهم‌ترین راه انتشار میکروب‌ها، دست‌های ما هستند. هر سانتی متر مربع از پوست دست، حدود 1500 باکتری دارد. تحقیقات اخیر نشان داده که برای پیشگیری ازانتشار عفونت‌های تنفسی، شستن دست، حتی از دارو هم مؤثرتر است.
همیشه دست‌های خود را پس از این موارد بشویید: به دنبال رفتن به توالت، پس از تعویض پوشک بچه، پس از تماس با حیوانات یا فضولات آنها، پیش و پس از آماده‌کردن غذا به خصوص وقتی با گوشت، مرغ یا ماهی خام سر و کار دارید، پس از هر وعده غذاخوردن، پس از هر بار پاک‌کردن بینی، به دنبال عطسه‌کردن یا سرفه‌کردن به داخل دست‌ها، پیش و پس از مراقبت از زخم‌ها و بریدگی‌ها، پیش و پس از تماس با فردی بیمار یا مجروح، پس از حمل زباله‌دان یا کیسه زباله، پیش از گذاشتن یا برداشتن لنزهای تماسی چشم، به دنبال استفاده از مکان‌های عمومی مانند فرودگاه، ایستگاه‌های اتوبوس یا مترو یا رستوران‌ها.
بهترین روش برای شستشوی دست و صورت، استفاده از آب روان و صابون معمولی است. دمای آب بهتر است ولرم تا مایل به گرم باشد که قدرت پاک‌کنندگی بیشتری داشته باشد و صابون مصرفی نیز بهتر است که صابون گلیسرینه، صابون ‌کرم‌دار یا صابون بچه باشد، به خصوص درباره کسانی که بارها مجبورند دست‌های خود را شستشو دهند. مصرف صابون‌های معمولی و به خصوص صابون‌های مایع به دفعات زیاد در طول روز به پوست دست‌ها آسیب رسانده و موجب خشکی و آغازشدن فرآیند اگزمای تماسی تحریکی خواهد شد.
در مکان‌های عمومی مانند اداره‌ها، مدارس، رستوران‌ها و... روش مناسب‌تر از شستشو با این صابون‌ها وجود ندارد، چرا که استفاده از صابون‌های قالبی در این مکان‌ها خود می‌تواند به انتشار آلودگی کمک کند اما به هر حال باید دانست که قابلیت صابون‌های مایع برای آسیب‌رساندن به پوست دست‌ها زیاد است و بنابراین بهتر است از انواع استاندارد و ملایم‌تر آن استفاده شود تا کمترین خشک‌کنندگی و آسیب پوست را موجب شوند. توصیه می‌کنم افراد به دنبال شستشوی دست‌ها به خصوص با صابون مایع، حتما کرم مرطوب‌کننده‌ای مانند وازلین معمولی مصرف کنند تا از خشکی دست‌ها جلوگیری شود.
درباره دمای آب باید به این مساله توجه کرد که آب گرم توانایی زدودن آلودگی و چربی بیشتری دارد بنابراین افرادی که پوست چرب دارند، بهتر است ابتدا با آب گرم صورت خود را بشویند و بعد می‌توانند به دنبال آن از آب سرد استفاده کنند تا موجب نشاط و جمع‌شدن منافذ پوست خود شوند. نکته مهم دیگر این است که اگر در جایی صابون یافت نشد، با آب خالی دست‌های خود را بشویید و یادتان باشد که شستشوی دست‌ها با آب روان نیز می‌تواند بسیاری از میکروب‌ها را از دست‌ها بزداید.
بهتر است برای شستشوی معمولی دست و صورت، از صابون‌های آنتی‌باکتریال استفاده نشود، چرا که امکان مقاوم‌شدن میکروب‌ها به این مواد آنتی‌باکتریال و جود دارد. بهترین صابون، صابون‌های معمولی با PH مناسب هستند که ملایم‌ترین آنها، صابون‌های بچه یا صابون گلیسرینه یا کر‌م‌دار است.
اگر فردی در شغل‌ خاصی مانند دندانپزشکی، جراحی، مکانیکی، آشپزی یا شیرینی‌پزی اشتغال داشته باشد و مجبور باشد به دفعات در طول روز دست‌های خود را بشوید، بهتر است از صابون‌های ملایم و گاهی از پن‌ها که شوینده‌هایی هستند که پاک می‌کنند اما خاصیت دترژان نداشته و چربی سطح پوست را از بین نمی‌برند، استفاده‌ کرده و پس از هر بار شستشوی دست، استعمال یک مرطوب‌کننده را مدنظر داشته باشند.